اتفاقاتی که در حال حاضر در کشورمان به وقوع می‌پیوندد؛ نشانه بی‌توجهی و سهلنگاری عده‌ای است که موازین اسلام و انقلاب اسلامی را فراموش کرده‌اند. موازین و قوانینی که الحق والنصاف تماما به نفع ملت و رعیت جامعه است. زمان برای بیان تمامی قوانین نیست.
اما، اگر همه اقشار جامعه تنها به این موضوع اهتمامم بورزند که حق الناس غیر قابل بخشش است، بسیاری از دروغ‌ها، ربا خواری‌ها، اختلاس‌ها، غلو‌ها، وعده و وعید‌های پوچ و بی‌اساس، دزدی‌های خرد و کلان و غیره از بین خواهد رفت. از آن سری افراد که به دین خود پایبند نیستند، باید ترسید. خطاب من آن دسته از مسئولین عزیزیست که بدون شناخت موازین اسلام، دم از اسلام می‌زنند. یقه‌های پیراهن‌هایشان بسته، پیشانی‌هایشان پینه بسته، بر زبانشان نام خدا جاریست و در جیبشان تسبیح، بلند می‌شوند و می‌نشینند درحالی که الله اکبر می‌‌گویند.
به راستی موازین اسلام چیست؟ تمام نکات ذکر شده نشانه‌ای از دین داریست اما اصل دینداری نه!
دیندار فردیست که در رکوع زکات دهد و گره از کار هم میهن، برادر در خلقت و حتی برادر در دین خود بردارد.
آیا رعایت حق الناس جدا از انسانیت است؟
آیا اسلام جدا از انسانیت است؟
آیا نباید همواره به فکر مردم و تعلیمات بیان شده، دستورات دینی، الهی و به فکر کلماتی از قبیل عدالت اجتماعی، مساوات، برابری، اخوت و برادری بود.
عدالت آرمان بلند و دل ربایی است که حتی ستمگران آن را می‌ستایند. مردم همگی دل در گروی آن دارند و سر به طاعت صاحبان آن می‌گذارند.
هنگامی که حکومت و اجتماع از آن فاصله می‌گیرد، دغدغه و اشتیاق به آن فزونی می‌یابد و آرزوی ظهور منجی عادل در دل های ستمدیدگان جوانه می‌زند.
اما این آرمان والا را همگان به یک گونه نمی‌بینند و تلقی یکسانی از ابعاد و گستره آن ندارند. با دوستی تحصیل کرده فرنگ و علاقه‌مند به معارف دینی که ملغمه‌ای از آن و این را به ذهن داشت، بحثی در عدالت موعود دینی داشتیم. از او پرسیدم که اگر جهان امروز و فردا که با پای عقلانیت گام بر می‌دارد و بر همگرایی تأکید دارد، آرام آرام رخت ظلم از تن به در آورده و جامه عدالت بر تن کند، آیا دیگر نیازی به ظهور مهدی (عج) و اقامه عدل از سوی او هست؟ پاسخ داد که ظهور مهدی می‌تواند این روند را تسریع و راه دور را نزدیک کند. با این جواب، مشکل او و بسیاری از ما در افقی که از عدالت در نگاه خود داریم مشخص می‌شود. عدالت اجتماعی در نگاه غربی افقی بس کوتاه‌تر از آن دارد که در عدل دینی مطرح می‌گردد. اگر نگاه ما به موعود و مهدی برگرفته از نگاه غربی باشد، سطح عدالت مهدوی را بسیار تنزل داده، از تصویر عدل در دین فاصله گرفته ایم. ما همه از این وعده الهی دلخوشیم که یملأ الله الارض عدلاً و قسطاً کما ملئت ظلماً و جوراً؛ ولی درک عمق و گستره این موهبت آسان نیست. آنچه با آمدن مهدی رخ می دهد، بسیار زیباتر از آن است که از پشت عینک عدالت اجتماعی غربی دیده شود. این نوشته بر آن است که جلوه ای از جلوه‌های دولت مهدوی را ارائه دهد تا اشتیاق بیشتر و تحرکی فزون تر در ما شکل بگیرد و از آنان باشیم که یوطئون للمهدی سلطانه.
شاید عنوان مقاله را بارها شنیده و در این باره مطالبی خوانده باشید. از آن جا که درباره پیاده کردن نظام اسلامی و مشکلات تئوریک و عملی آن بسیار سخن گفته شده، طبعاً مقولة عدالت اجتماعی نیز مورد توجه و بحث قرار گرفته است. امّا جای تأمل است که این بحث از مطالعه‌ای عمیق و همه جانبه به دور مانده و بررسی‌هایی که انجام شده، یا دارای عمق کافی نیستند و یا تنها به قسمتی از مسئله پرداخته‌اند.
التماس تفکر
انتهای‌پیام/2/
