پایگاه خبری تحلیلی خراسان تایم 25 ارديبهشت 1398 ساعت 15:00 http://www.KhorasanTime.ir/fa/doc/news/22415/نصیحت-ابتذال-آسیبی-امروزه-شعر-تهدید-می-کند -------------------------------------------------- شاعر جوان بیرجندی بیان کرد: عنوان : نصیحت و ابتذال؛ آسیبی که امروزه شعر را تهدید می‌کند -------------------------------------------------- شاعر جوان بیرجندی شعر استان را شبیه به یک درخت کهنسال که بسیار ارزشمند است و نیاز به هرس و گرفتن نفس‌هایی تازه دارد، دانست و گفت:متاسفانه در استان ما نگاه ویژه‌ای نسبت به نسل جدید شعرا وجود ندارد و ما در یک سیکل تکراری قرارگرفته ایم. لذا بزرگترین آسیبی که امروزه شعر را تهدید می‌کند، خطر نصیحت یا ابتذال است. متن : حمید کاظمی تبار، شاعر جوان بیرجندی، دارای مدرک کارشناسی عمران، در گفت و گو با خبرنگار سرویس فرهنگی خراسان تایم اظهارداشت:متولد شهریورماه ۱۳۷۴ و ساکن بیرجند هستم.از سن ۱۸ سالگی، متوجه طبع شاعری خود شده و از سن ۲۰ سالگی به صورت حرفه ای، نوشتن شعر را در قالب نو و سپید آغاز کردم. وی در زمینه مضامین شعری خود تصریح کرد:به طور کلی اشعارم دربرگیرنده موضوعات عاشقانه با مضامین اخلاقی و سبک زندگی با استفاده از مفاهیم انتزاعی است. کاظمی تبار ادامه داد:اشعار مولانا، شهریار و فروغ فرخزاد را به طور متعادل مطالعه می کنم، چون معتقدم که پیگیری افراطی اشعار خاص، فرد را به سمت تقلید و کشتن خلاقیت سوق می دهد. شاعر جوان بیرجندی شرط لازم برای نوشتن شعر را ذوق، استعداد و برخورداری از دید هنری دانست و در خصوص ذاتی یا اکتسابی بودن شعرسرایی خاطرنشان کرد:پاسخگویی به این پرسش کار چندان ساده ای نیست چون فرد، صرفا از طریق اکتساب نمی تواند به یک انسان اهل ذوق تبدیل شود؛ به این علت که یادگیری، تنها به پرورش و یا پیدا کردن استعداد شعر کمک می کند. وی شعر استان را شبیه به یک درخت کهنسال که بسیار ارزشمند است و نیاز به هرس و گرفتن نفس هایی تازه دارد، دانست و گفت:متاسفانه در استان ما نگاه ویژه ای نسبت به نسل جدید شعرا وجود ندارد و ما در یک سیکل تکراری قرارگرفته ایم. لذا بزرگترین آسیبی که امروزه شعر را تهدید می کند، خطر نصیحت یا ابتذال است. کاظمی تبار در ادامه افزود:دو سوی بامی که مرز آن بودن و نبودن مفهوم و هنر است، شعر بدون زیبایی های هنری، نصیحت و شعر بدون معنا و مفهوم، ابتذال نیز می شود. وی در پایان یکی از اشعار خود را اینگونه بیان کرد: نمی دانم چگونه فطریه خواهند داد! مردانی که قوت غالبشان بی مهری ست ... انتهای پیام/4